Jak powstałem z niczego. Chata
Uznałom, że wrzucę Wam króciutki fragmencik, bo to mocny skurwysynek. * * * Chata Poszedłem w stronę polany, którą lubiłem odwiedzać. Z jednej strony było jezioro, a z drugiej las. W oddali zarys górskich szczytów. Spacerowym krokiem dotarłem aż do niewielkiej, drewnianej chaty na skraju lasu. Na moment przytłoczyły mnie wspomnienia o człowieku, który ją zbudował – Hiacyncie. Byłem z nim bardzo blisko. Myślę, że też go kochałem, może nawet bardziej, niż bibliotekę. Niestety, nie było go już ze mną. Zostały tylko klucze do drzwi, w mojej lewej kieszeni. Przekręciłem je powoli w zamku i odetchnąłem głęboko. Zapach świeżego drewna zakręcił mnie w nosie. “Jak to możliwe, żeby ściany pachniały tak intensywnie, po takim czasie...”, pomyślałem bezwiednie. Spojrzałem na wysiedzianą kanapę w kącie i uśmiechnąłem się. “Nie mogę tu zostać; biblioteka znajdzie mnie bez kłopotu i zmusi do powrotu”, postanowiłem. Musnąłem kanapę w drodze do tylnych drzwi chaty, prowadzących do lasu. Klucze zadz